Przy zmianie rodzaju wypełniacza lub któregokolwiek z innych składników receptura zaprawy emulsyjnej powinna być opracowana i wypróbowana na nowo. Woda do wstępnego zwilżania dobranej mieszanki mineralnej. Woda przed użyciem zaprawiana jest emulgatorem, który zwany jest często w tym przypadku regulatorem, ze względu na swą funkcję regulowania rozpadu emulsji w mieszance ze zwilżonym kruszywem. Jako regulatora używa się tego samego emulgatora, który został zastosowany do produkcji emulsji, z którą wytwarza się zaprawę, lub specjalnego związku z grupy substancji powierzchniowo czynnych. Do tego rodzaju związków należą omówione w punktach 2.3.8 i 2.3.9 substancje, jak: AS, ASa, R-22, Redicote E-lI, Stabiram AD i inne podobne. Ilość wody z regulatorem do zwilżania wstępnego wynosi 12-.;-15J/o w stosunku do ciężaru suchej mieszanki mineralnej. Regulator rozcieńcza się w wodzie zwilżającej przeciętnie w stosunku 1 : 10, a w przypadku słabej jego akt ywności, w większym stężeniu np. 1 : 5. Rodzaj emulsji. Do zaprawy emulsyjnej stosuje się emulsję na tyle wolno rozpadową i tak dostosowaną do jej składników mineralnych, żeby rozpad jej w zaprawie następował niezwłocznie po ułożeniu zaprawy na miejscu wbudowania. Inaczej mówiąc, czas rozpadu emulsji w zaprawie powinien być dostosowany do technologii wytwarzania i układania zaprawy w miejscu wbudowania, a ściślej – do szybkości, z jaką przebiega cykl wytwarzania i wbudowywania zaprawy emulsyjnej. W zależności od wspomnianych warunków, do wytwarzania zaprawy używa się jedną z mniej lub bardziej wolno wiążących emulsji, których receptura została podana przykładowo w punktach 3.4.5.3 i 3.4.5.4. [więcej w: żuraw warsztatowy, listwy przysufitowe, firma zbrojarska ]
Powiązane tematy z artykułem: firma zbrojarska listwy przysufitowe żuraw warsztatowy